10 wieków temu tutaj rósł olbrzymi bór
Rozłożyste, wielkie dęby to potężny mur
Tutaj w kniei swoje gniazdo Biały Orzeł miał
Strzegąc losu gór, okolic - jego to był kraj
Szła drużyna wojowników- Polan mężny ród
Na ich czele Mieszko kroczył - wielki to był wódz
Gdy zobaczył gniazdo orła ręce w górę wzniósł
Tutaj będzie nasze miejsce, tu będzie nasz gród.
Szczerbiec!!!
W jego symbol, miecz koronny wierzył polski król
Stworzył silne, twarde państwo, wielki naród znów
Na obrzeżach wstawił słupy, zaznaczał polski kraj
I zaznaczył polska ziemię - kraj nieznanych szans.
Szczerbiec, Szczerbiec - to miecz, to miecz!
Polskiej dumy ślad!
Szczerbiec, Szczerbiec - to miecz, to miecz!
To historii szmat !
Szczerbiec, Szczerbiec - to miecz, to miecz!
Wielkiej Polski znak!
Szczerbiec, Szczerbiec - to miecz, to miecz!
On prowadzi nas!
Jego miecz oznaczał siłę - symbol wielkich dni
Jego miecz oznaką męstwa - Wielkiej Polski mit
On przez wieki nas prowadził, on dodawał sił
On przez lata pokazywał, jak przez życie iść!
Zapomniane przykazanie
14 lat temu